De vereniging Jamais Sans Toit is een particulier initiatief, opgericht in september 2004 door Muriel en Patrick Sochnikoff.

Na 20 jaar te hebben gewerkt als uitvoerend assistent in Belgische en internationale bedrijven en jarenlange ervaring op het gebied van dakloosheid… besloot Muriel de professionele “commerciële” wereld te verlaten om zich te wijden aan daklozen. Onderdak – een gebied dat ze goed kende en haar raakt. Samen met Patrick, haar man, besloten ze allebei om een ​​kinderdagverblijf op te richten voor mensen in precaire situaties en / of die op straat leven. Patrick, van zijn kant, een toegewijde vrijwilliger, aarzelt nooit zodra hij een paar vrije uurtjes in het weekend heeft om naar JST te komen om te praten, een spelletje schaak of een cursus Frans te delen …

Niets was gemakkelijk! Een jaar lang bezocht ze alle verenigingen in Brussel, het publiek op straat, ontmoette ze er professionals op zowel medisch, politiek als veldniveau om dit project uit te bouwen.

Het idee was om een ​​centrum op te richten dat bedoeld was als aanvulling op de bestaande organisaties in Brussel; maar zonder strikt genomen de rol van medische of sociale professionals op zich te nemen. Tijdens haar verschillende bijeenkomsten benadrukte Muriel een gebrek aan recreatieve en culturele activiteiten.

De rode draad was er dus: het organiseren en aanbieden van activiteiten, workshops, excursies etc. maar ook om basisdiensten aan te bieden zoals lockers, maaltijdtickets en natuurlijk ondersteuning bij administratieve procedures … Maar vooral veel tijd en te luisteren.

Het project van een koppel, maar dat niet alleen… Trotse en gelukkige ouders van 4 kinderen – Gary, Alexandra, Jeremy en Stéphanie – die hen steunden in hun project. Ze zijn ook elk vrijwilliger bij JST via verschillende projecten en wanneer hun planning het toelaat. Of het nu voor kerstavond is, om deel te nemen aan een rubikscube / schaaktoernooi door middel van een excursie of gewoon een helpende hand in het weekend en tijdens de zomervakantie.

Ik wil graag profiteren van deze nieuwe ruimte en communicatiemiddelen voor een paar bedankjes. Allereerst de bewoners van de straat bedanken. Degenen die van hun complexe dagelijkse leven een positieve realiteit maken voor het Jamais Sans Toit-project, degenen die ideeën hebben omgezet in daden, intenties in glimlachen.

Door het zichtbare plezier dat ze zichzelf bieden bij het volgen van onze wildste ideeën, door de energie die ze ons overbrengen bij elke uitbarsting van gelach, bij elke blik van vreugde of verdriet, door de rijkdom van hun emoties, door hun zelfvertrouwen in het leven, door het vertrouwen dat ze in ons stellen door zonder bedrog en met grote bescheidenheid de meanders van hun bestaan ​​te delen.

Dank ook aan het team voor hun nooit getelde tijd, hun onvermoeibare luisterervaring, hun genereuze glimlach, hun woede tegenover onrecht en hun niet-aflatende loyaliteit.

Patrick Sochnikoff